بازگشت
وحدت واقعی
ع. باغبان ع. باغبان

رفقای نهایت عزیزوگرامی !

سلام های گرم وپرحرارت رفیقانه را برای فردفرد شما تقدیم نموده,اینکه تاحال صحتمندی نصیب شما میباشد خیلی مسرورهستم .ودرآینده عمرطولانی,موفقیت ومتحدبودن شما را آرزومینمایم.                ابتدا لحظه ازرفقایکه جانهای شیرین خویش را به خاطرآرمانهای وطن, عقیده وایمانیکه جهت آرامی وبهبود زندگی کارگران دهقانان وسایررنجبران داشتند,قربان کردند.یادنموده ویاد شان وآرمانهایشان جاویدان باد.

  رفقای عزیز! ابتدابهتراست تامفهوم وحدت رابصورت واقعی درک وفهمید,وبعدادرخودآنراتزریق نمود تادرهمه سلولهای بدن داخل شده,تاثیرمثبت بکند,ونمی شودکه کلمه وحدت را مطالعه ویا تنفس نمود که بعدازلحظهء اثرات آن ازبین برود.چنانچه وحدت های قبلی چنین بود.پس بهتراست تا ازوحدت تعریف مشخص داشت.وحدت ازنظرلغوی به معنی یکجا بودن میباشد,که این یکجا شدن یامتحدبودن سبب ایجادنیروی عظیم وپرتحرک شده,که درهرمقطع زمان میتواند تحولات ودگرگونی هارا بوجود بیآورد.میتواندتحولات مثبت ویامنفی باشد,هرگاه وحدت حزبی زمینه های وحدت فکری,مرامی,سیاسی سازمانی ورهبری رابوجود بیآورد.نتایج مثبت میداشته باشد.درغیرآن وحدتها شکننده وکوتاه مدت بوده ونتایج مفید ببارنمیآورد.طورمثال وحدت سال 1356 بین دوجناح حزب دموکراتیک خلق افغانستان (خلق وپرچم) که منجربه تحول ثور سال1357گردید. چون ارگانیک ودقیق نبود,بعدازطی زمان کوتاه وحدت مذکورازهم پاشید.چنانچه رفیق سلطان علی کشتمنددرصفحه  336 اثرخویش بنام یادداشتهای سیاسی و....چنین تحریرداشته است(...شایان یادآوری است که ازهمان آغازاعلام"انقلاب" اختلافات جدی درمیان اعضای رهبری حزب بود.....) همان بودکه جناح پرچم راازصحنه سیاسی خارج, وتعداد شان کشته,زندانی,ومخفی وفراری گردیدند, وهزاران تبعه کشورالی مرحله دوم تحول بسرنوشت فوق سردچارشدند.وحدت مرحله دوم تحول(سال1358) نیزشکل تکتیکی ,تحمیلی وانتقام گیرانه داشت.چراکه جناح پرچم به اساس سیاست اتحادشوروی بافرکسیون جناح خلق که توسط گروپ امین رانده شده بودندمجبوربه وحدت شد,وازجانب دیگربخاطرگرفتن انتقام فرکسیون خلق ازفرکسیون دیگر جناح خلق باجناح پرچم متحدگردیدند. چنانچه رفیق دستگیرپنجشیری درصفحه  210 اثرخود بنام ظهوروزوال( ح,د, خ,ا)تحریرداشته است .واثرمتذکره مثالی درزمینه وحدت آنزمان بود. به همین ترتیب بعضی رهبران دیگر.وهرکدام ما به یادداریم وقتیکه درجلسات ویامحافل حزبی   ویادولتی شرکت میکردیم,درهمان محفل ویادرخارج آن تبصره هاوپشت سرگوئیها شروع میشدکه آن   خلقی یا.....ویا پرچمی یا.....بود.به ندرت دیده میشدکه واقعا احساس دوگانگی وبدبینی رادرخودکشته باشیم,همه مناسبات تاسطح رهبری شکلی وتظاهری بود.که دربین ارگانهای حزبی ودولتی اختلافات جناحی خیلی زیادبود.که ضرورت به ارائه مثال بیشترندارد.دول امپریالستی ومتحدینش درراس   امریکا درآنزمان علیه کشورما به شکل مستقیم وغیرمستقیم داخل جنگ شدند.باآنهم وحدت ضمنی وشکلی بین رفقا بوجودآمده بود. وتاحدودی حزب به یک نیروتبدیل گردید,همان بودکه به همکاری مردم درمقابل تجاوزات دشمنان شجاعانه دفاع بعمل آمد.,ودرهمان حالت جنگ,حزب توانست که برای مردم ووطن مصدرخدمات مفید وارزنده گردد. گرچه دشمنان درایجاد نفاق وتضعیف مناسبات درون حزبی نقش بازی میکردند.مگر درزمینه وحدت شکنی,بعضی رهبران وکادرها نقش بارزداشتند.اما صفوف یاسپاهیان حزب بادرک مسئولیت جهت تحقق دساتیر رهبری حزبی ودولتی دردورترین نقاط کشور متحدانه به مبارزه واجرای وظایف مصروف بودند,ومیدانستندکه مرمی دشمن پرچمی وخلقی رابصورت جداگانه نمیشناسد. ,امارهبران تیشه برریشه خود زدند.وبخاطرمنافع شخصی وگروپی نخواستند ونتوانستندکه آن وحدت رابه قوام برسانند. وبارعایت پرنسیپهای حزبی که شامل اصل مرکزیت دموکراتیک,انتقادوانتقادازخود,اعتراف به اشتباهات وتصحیح بموقع اشتباهات .....بود درایجادفضای سالم مبارزه,تحکیم وحدت وانظباط حزبی اقدام مینمودند وبخاطروحدت مرامی,سیاسی سازمانی ورهبری,علیه خرده گیری,محفل بازی,فرکسیونبازی,تمایلات محل پرستی,شوونیستی وسایر امراض اقدامات جدی مینمودند.امابا تاسف که یکتعدادشان باتقرردرمقامات دولتی وحزبی مغرورشده بعضا برخورد ناسالم بامردم,تطبیق نادرست تیوری درعمل بدون در نظرداشت عنعنات وکلتورجامعه افغانی,عدم توجه کافی به اعتقادات مذهبی وسنن مردم که اسلام دررگ وخون شان دمیده است. وسایراشتباهات بعضی کادرها,سبب گردیدکه ازیکطرف فاصله بین حزب ومردم بوجودآمدوازجانب دیگرشکررنجیها به دشمنی بین بعضی رهبران وکادرهای حزب تبدیل گردید.و بخاطرگرفتن انتقام ازرفیق همرزم خودکه نزدیکتر ازبرادردرجریان مبارزه بود,با دشمنان مردم وعقیدهءخود متحدشده واقدام به ازبین بردن رفقای خودنمود.که درنتیجه دشمن پیروز گردید.                              

       رفقای عزیز! باپیروی ازاین مقوله که وحدت پیروزی ونفاق شکست وتباهی را به بارمیآورد.     هرگاه به عقیده وآرمانهایکه به خاطربهبودزنده گی مردم زحمتکش تحت زعامت حزب دموکراتیک خلق افغانستان(حزب وطن) متعهدشده بودید,وفعلا هم به همان عقیده پایدارهستید,لطفا ازحوادث سی سال  درس عبرت بگیرید,که مبارزه بدون وحدت ومتحد شدن,که تبدیل به یک نیروی متحرک وتحول آور میگردد,امکان پذیرنیست.لذاجهت ایجادوحدت واقعی ابتداسوالات ذیل رانزدخودمطرح نموده وبا وجدان سالم جواب آنرا بدهیم :                                                  

ـ قبل ازثور1357 کی بودیم ودرکدام موقف قرار داشتیم؟                              

  ـ ازثور1357 تا سقوط حزب ودولت 1371 چه کردیم؟                                 

  ـ از8 ثور1371 تاحال چه میکنیم ودرکدام وضیعت قرارداریم؟                               

   ـ ازاین به بعد جه بایدکرد؟                                           

   به نظرمن اعضای حزب, متعلم,محصل,مامورپائین رتبه,معلم,کارگر,دهقان,صاحبمنصب پائین رتبه کسبه کار.. .بودند.که همه با فداکاری وازخودگذری بدون درنظرداشت منافع شخصی,مصروف مبارزه بودند،حتا لقمه نان خودواولاد خودرا بارفقا نصف نموده،اختلافات عقیده وی وسلیقه وی کمتر بمشاهده میرسید.همه بصورت عموم زندگی بخورونه میرداشت,دردوران اختناق محمدظاهر,محمدداود ومرحله اختناق حفیظ الله امین ازجان ومال حتا خون, درمقابل رفیق همرزم میگذشت.طورمثال مخفی کردن رفقا درخانه خوددرزمان امین,بازی نمودن با زندگی واولاد خودبود.بهمین شکل سایرفداکاریها. ـ پیروزی حزب وگرفتن قدرت سیاسی درکشور,که رهبران وکادرهای حزب درپستهای حزب ودولت قرارگرفتند.بدبختانه یکتعدادازرفقا تعهدات خویش را درمقابل حزب ومردم فراموش نموده و,چشمان  شان را قدرت پوشانیده بود.از صفوف فاصله گرفتند.و رویه زشت خصلت بعضی ازآنها گردید.به خاطرتصاحب مقام بلند تربرعلاوه توطئه چینی,به ارائه گزارشهای منفی وغلط به مقامات رهبری حزبی ودولتی وارگانهای استخباراتی,مشاورین خارجی, فضا و محیط رفیقانه رامغشوش ساخته, کم کم به دشمنی وگرفتن انتقام برآمدند.این امراض تا حدودی در بین صفوف نیز رخنه کرد. ومریضی دامنگیر حزب گردید.باید رهبران متوجه این امراض که از دامنهای خود شان سرایت نموده بود,به    علاج آن اقدام میکردند.اما بدبختا نه خود شان مریض شده بودند. وآن گذ شت وبرده باری قبلی راازیاد برده بودند,درحالیکه میتوانستند با گذشت وبرده باری ودربغل گرفتن یکدیگر,همدیگررا متوجه عواقب نواقص کاروخطا های طرف مقابل نموده وطبق پرنسیپهای حزبی ویا بشکل عنعنات جامعه افغانی با مفاهمه, یا تجمع ونشست چندرفیق,شخص خطا کاررامتوجه میساخت ومعضلات راازسرراه منافع زحمتکشان برطرف مینمودند.خلاصه نسبت بروزامراض مختلف درحزب,دشمنان مردم کامیاب و    موفق گردیدند.وجامعه به طرف تباهی,چوروچپاول,قتل وکشتارکه تاامروزادامه داردسوق گردید.         ـ با سقوط دولت وحزب درسال 1991 اعضای حزب ازگذشته و بی اتفاقی ها درس عبرت میگرفت. وهرکدام ماباملامت نمودن خود به خاطرآرامی مردم وآبادی کشورازخرجهل خودپائین شده,وطبق کلتوروسنن وطنی با آنکه مامرتکب وحدت شکنی وکدام خطای دیگر نشدیم.رفیق خطاکاررا براساس وظیفه حزبی,اخلاقی ووجدانی,متوجه خطاهایش نموده, وجلو بدبختیهای آینده را میگرفتیم ویا بگیریم. اما طوریکه بملاحظه میرسد,نه تنها که توجه به وحدت حزبی نگردید, بلکه متباقی بدنه حزب را به اصطلاح بال ,بال نموده. وفعلا حزب را به شاخچه های متعددتقسیم نمودند.وتلاش وجودداردکه هر   کدام  خود رارهبرتراش نماید. درحالیکه این شیوه مبارزه به خاطرمردم ووطن نبوده,بلکه شکل خانه جنگی یاقلعه کشی رابه خود گرفته است.چنانچه صفحه سایتهای انترنت شاهدخوبی درزمینه میباشد. که رفقائی قبلی حزب ازطریق انترنت به توهین وتحقیریک دیگرمیپردازند.این اعمال برعلاوه تفرقه بیشتر,آب برآسیاب دشمن می اندازد.به همین دلیل است که یکتعداداعضای حزب ازاختلافات گروپهای تازه ترتیب شده بقایای حزب دیموکراتیک خلق افغانستان یا حزب وطن از سیاست ومبارزه دلسرد     گردیده اند. وتعدادی دیگری اعضای حزب,وطن ومردم خود را فراموش نموده با مواصلت به غرب  وسایرکشورها,تاحدودی زنده گی شان مرفه گردیده.ومبارزه برای خاک ومردم خودرافرموش نموده اند.اماباید متوجه باشند که زادهء همان افغانستان میباشند,ازپول مردم غریب آن کشور تحصیل, وازآب وهوای صاف وپرفیضش مستفیدگردیده اند, نباید میهن که حیثت مادررادارد فراموش نمود.وهمچنان رفقائیکه دارای امراض فرکسیونی,ملیت,لسان ومنطقه پرستی هستندمتوجه باشندکه امراض شان خانمانسوزبوده .هرگاه درتداوی آن اقدام جدی ننمایند. قبلا حزب را به دوبخش خلق وپرچم تقسیم نموده بودند.فعلا مانند تنظیم های هفتگانه وهشتگانه به  فرکسیون های خورد وریزه پارچه پارچه گردیده است.وچندی بعد درذهنیت مردم کوبیده خواهد شد.و پارچه ,های حزب دموکراتیک خلق افغانستان(حزب وطن)به کلی از بین خواهدرفت.وآن رفقایکه حاضربه وحدت نیستند,باداشتن وجدان نزد وجدان خود,سایررفقاومردم کشورمسئول خواهندبود.

رفقای گرامی وبا احساس! حال باگرفتن درس عبرت ازگذشته های قبل ازپیروزی ثور1357ووقایع  بعدی ,دوره نفاق واختناق امین,مرحله دوم هفت ثور,بایددرعمل کردهای خودجهت ایجادفضای خوب ورفیقانه همه ما تلاش جدی به خرچ دهیم.وبخصوص رفقایی که درخارج کشورنسبتا زنده گی آرام دارند, باید درجهت ایجادزمینه های تفاهم ویکجا شدن رفقا بذل مساعی نموده و چیزیکه  قابل دقت است, عدم وحدت رفقا,سبب گردیده که کاردربین نسل جوان کشورکه آینده سازان افغانستان میباشند. صورت نگیرد,درحالیکه وظیفه همه میباشد,تا جوانان را باافکارمترقی جهت بهبود زنده گی مردم آراسته نمود وآنهاراباخود داشته باشیم.بدترازهمه که یکتعداداعضای سابقه حزب به نسبت اختلافات وکشمکشهای درون حزب حتا به دامن تندروان اسلامی ویا سایرگروپها غلطیده اند.هرگاه بازهم ازتعلل,بی پروائی ونفاق بیشترکاربگیریم,درنتیجه حزب به اجزای خوردتردیگرتقسیم شده میرود. درنتیجه کشوردرجنگ وتباهی باقی مانده وآرزوهای حزب ومردم جهت ایجادجامعه مرفه درجامعه افغانی ازبین میرود.

     رفقای عزیزوبااحساس !بازهم ازشما تقاضا میشودکه :  

  گذشته پرازنفاق وجنگ,توطئه, فرکسیون بازی را رها وفراموش کرده باروحیه خدمت به مردم زحمتکش ورنجدیده وطن ( اطفال ,زنان,مردان,مادران ,کهنسالان یتیمان,بیوه ها,معیوبین ....)        که نان,آب, لباس,سرپناه,صحت وامنیت.....ندارند وهرروز جنایات بیشتردرحق آن مظلومان صورت میگیرد, پندوعبرت گرفته .بدون غروربیجا ,رفقای خودراباآغوش بازپذیرفته و به سخنان آنها گوش بدهید. وحتا دشنام های شان را شنیده و درفضای رفیقانه مانند اعضای یک فامیل, همدیگررا بازبان شیرین ومنطقی قناعت بدهید. وهمه ما با حوصله فراوان درایجاد فضائ بهتر حزبی که قویتراز گذشته باشد اقدام نماییم. وپرچم مبارزه را بخاطرمردم رنجدیده وطن وآرمان شهدای گلگون کفن حزب دوباره به اهتزازبیاوریم,همدیگر  خودرا متوجه وظایف بعدی درقبال مردم ووطن نموده وسازمانهای حزبی خودرادرمحلات, قراءو قصبات,شهرهاوولایات کشور احیاء نمایم .    

             وحدت ومبارزه بعدی نظربه شرایط فعلی وطن ما که تندروان اسلامی به همکاری امریکا وقوای ناتو درکشورحاکم هستند ضرورت به شیوهء جدید درنحوه کارما دارد.چراکه ضرورت مبرم فعلی مردم و وطن ما,صلح,امنیت واعمارکشورویران شده میباشد.لذابا درنظرداشت اینکه رفقاء درداخل وخارج  کشورپراگنده میباشند.جهت برآوردن آرمان فوق هرچه زودترازجا بجنبیم,وغفلت راکنارکذاشته چرا که تعلل ما دروحدت ویکپارچگی سبب تباهی بیشترمردم میگردد.وعلاوتا مطالب ذیل را نیزبخاطر عجله در وحدت درنظر داشته باشیم :      

ـدشمنان به خصوص مائویستها جهت ضربه زدن به وحدت واقعی حزب ما به اشکال مختلف اقدام به طرح توطئه ها,تبلیغات وسیع, دروغ پرانی از طریق وسایل اطلاعات جمعی به خصوص تلویزیون آریانا  ( مسکنیار,حسن امیری وهمکاران مذکور)جهت تغیرذهنیت عامه اقدام نموده اند.     

       ـتعلل درامروحدت سبب میگردد که رفقا نسبت عوامل مختلف ازمبارزه فاصله گرفته,وقوائ فیزیکی   شان به تعلیل خواهد رفت,ونسل بعدی نظر به شرایط داخلی کشور ورفقایکه در خارج کشور زیست مینمایند .واولاد آنها علاقهء به ایدولوژی زحمتکشان پیدا نخواهد کردند .درین حالت تعلل ما درامر وحدت عواقب وخیم دارد.

ـرفقایکه نسبت عوامل مختلف دروطن باوجود مشکلات اقتصادی,سیاسی,فشارهای روحی تهدیدها وتوهینها زنده گی مینمایندودرهمان حالت با عزم راسخ پرچم مبارزه راه بلند نگهداشتد اند. از رهبران شان که در خارج کشور زنده گی نسبتا آرام وپرازنفاق داشته, توقع دارند که آنهارا کمک ورهنمائی نمایند. اما افسوس ,افسوس که رهبران وکادرهای حزبی مصروف ادامهء معضلات شخصی وجنجال های ذات البینی هستند .لذا رفقاء  بادرنظرداشت واقعیت های یادشده , منافع شخصی راکنارگذاشته وباصداقت ودلسوزی, وظیفه اخلاقی وایمانی خودرادرقبال مردم ووطن فراموش نه نموده با وحدت واقعی نیروی عظیم وپرتحرک راایجاد نموده,وآنرا درجهت صلح واعمار کشوربسیج نماید.    

       باید همه رفقاء تنبلی وگوشه گیری را رها کرده.بیشتربروحدت ویکپارچگی حزبی, داخل اقدام شده درکنارحزب به ایجاد اتحادیه ها، انجمنها وسایرامکانات تجمع هموطنان عزیزبه شمول اطفال و نوجوانان مبادرت ورزند.تا باایجاد یک حزب قوی ومتحد درتحقق آرمانهای مردم زحمتکش وطن     پیروزگردیم. و بعدازاین انسان وطن عزیزما دیگرمورد تجاوز وظلم قرارنگرفته وزنده گی مرفه داشته باشند.;

به امیدوحدت وجدیت رفقاء

                                                                                                                    ع. باغبان رفیق شما


May 19th, 2008


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
گزیده مقالات